Czcigodny Sługa Boży kard. August Hlond
(1881-1948)kardynał; w latach 1926-1948;
Prymas Polski
Założyciel Towarzystwa Chrystusowego; salezjanin
Zimniak
Nadużycia w interpretacji wielkopostnego Listu pasterskiego kard. Augusta Hlonda, Prymasa Polski, z 29 lutego 1936 r., w kwestii żydowskiej
ks. dr Stanisław Zimniak SDB
Zapewne orędzie kard. Augusta Hlonda na Wielki Post 1936 roku należy do tych jego pism, które stosunkowo często bywa przytaczane w publikacjach naukowych i prasowych, które z zasady niewiele interesują się życiem Kościoła katolickiego w Polsce. W rzeczywistości, ich autorów nie interesuje głęboko przemyślane przesłanie pisma pasterskiego, lecz tylko i wyłącznie ustęp poświęcony ocenie zachowań społeczności żydowskiej w II Rzeczpospolitej. Cytuje się jedynie pojedyncze, wyrwane z kontekstu zdania. Ten zupełnie arbitralny zabieg zdaje się być przemyślaną i skuteczną manipulacją w celu osiągnięcia zamierzonego celu: chce się, mianowicie, przekonać czytelnika o negatywnym nastawieniu Hlonda wobec Żydów. Niekiedy autorzy wykorzystują tenże fragment, aby wykazać, iż Kard. Hlond był klasycznym przedstawicielem osławionego polskiego „nieuleczalnego antysemityzmu”.
Zwycięstwo przyjdzie przez Maryję. Wizja polskiego proroka kard. Augusta Hlonda
ks. dr Stanisław Zimniak SDB
Wybitną postać ks. kard. Augusta Hlonda (1881-1948), salezjanina, pierwszego biskupa Katowic, prymasa Kościoła katolickiego w Polsce i założyciela Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców (Societas Christi pro Emigrantibus), a także reorganizatora Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego, można oceniać na podstawie wspaniałych owoców duszpasterskich i duchowych. Nie mniej ważna jest, zespolona z życiem i działaniem prymasa Hlonda, przepowiednia zwycięstwa Kościoła — zwycięstwa wyproszonego przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny.