mal. W. Gałczyńska

Lewa część tryptyku z kolei przedstawia rzeszę polskich emigrantów, którzy w czasach powstawania Towarzystwa Chrystusowego (lata 30 XX wieku) zwani byli wychodźstwem polskim. W grupie tej można rozpoznać przede wszystkim dwie wielkie postacie historyczne. Pierwszą z nich jest Adam Mickiewicz (1798-1855), który stoi jakby w uniesieniu poetyckim, trzymając w prawej ręce dzieło zatytułowane Księga narodu i pielgrzymstwa polskiego. Nieco w głębi, za naszym wieszczem a przed flagą polską, stoi z kolei Tadeusz Kościuszko (1746-1817), trzymając w dłoniach szablę. Na pierwszym planie natomiast widoczna jest typowa polska rodzina emigracyjna z czasów rozbiorów, gdzie matka tuli do piersi swoje dziecko, obok stoi w postawie modlitewnej drugie dziecko, a za nimi klęczy ojciec, niosący w dłoniach obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Obok nich na ziemi leży mały tobołek pielgrzyma. Na dalszym planie widoczne są różne postacie, różnego wieku i stanu - można zauważyć kobiety, dzieci, szlachciców, mężczyzn w strojach regionalnych, a także żołnierzy w różnych mundurach, poczynając od munduru wojsk napoleońskich, aż po mundury współczesne. Za pierwszą biało czerwoną flagą widać tłum ludzi, a także kolejne powiewające flagi, aż po flagę z napisem Solidarność.

Cały ten tłum polskich wychodźców zwrócony jest w stronę Chrystusa Króla, trwając jakby w cichej adoracji i uwielbieniu, wyczekując zarazem Bożej pomocy, bo „na wychodźstwie polskie dusze giną” (kard. A. Hlond). 

TRYPTYK: CZĘŚĆ LEWA * ŚRODEK * CZĘŚĆ PRAWA