Poznań, dnia 14 września 1928.
Ekscelencjo!
Zgromadzenie Księży Misjonarzy polskiej prowincji postanowiło ze względu na wzrost prac swoich misyjnych nie tylko w Polsce ale i w Stanach Zjednoczonych, w Brazylii i we Francji, który w stosunku do liczby członków zgromadzenia stał się nierównomierny i stąd tamował rozwój wewnętrzny zgromadzenia, zlikwidować prace swoje misyjne na terenie Polskiej Misji Katolickiej we Francji. Z tego powodu Zgromadzenie Księży Misjonarzy odwołało z dn. 15 września rb. księdza Szymbora, rektora Polskiej Misji we Francji, a dn. 1 stycznia 1929 r. - ośmiu księży misjonarzy, pracujących wśród emigracji polskiej we Francji a przynależnych do polskiej prowincji zgromadzenia.
Wobec tego liczba misjonarzy stałych, pracujących wśród emigracji polskiej we Francji liczącej mniej więcej 700-800 tysięcy dusz, pomniejszyła się znacznie.
Jeżeli do 1 stycznia 1929 roku nie zostanie uzupełniona przez innych duszpasterzy z Polski ta liczba, zapanuje w stosunkach Polskiej Misji Katolickiej we Francji zamieszanie i niepokój, wzmogą się szemrania przeciw duchowieństwu polskiemu, zwłaszcza przeciw Episkopatowi Polskiemu, z których korzystać będą wrogowie Kościoła. Aby do tego nie dopuścić jestem zniewolony zwrócić się do Najdostojniejszego Episkopatu z gorącą prośbą o nową pomoc dla duszpasterstwa zagranicznego, a tym więcej, że zachodzi konieczna potrzeba obsadzenia nowych placówek duszpasterskich we Francji, Belgii, Holandii, Luksemburgii, Czechosłowacji i Rumunii.
Najuprzejmiej proszę Waszą Ekscelencję o łaskawe powiadomienie mnie do l listopada, kogo Wasza Ekscelencja raczy wyznaczyć dla duszpasterstwa i od jakiego czasu.
Z wyrazami najgłębszej czci i oddania jestem Waszej Ekscelencji powolny sługa i brat w Chrystusie.
Druk: "Miesięcznik Kościelny Płocki", 23(1928);
także: Dzieła, s. 219-220.