Poznań, dnia 24 maja 1928.
Dnia 8 maja br. ogłosił Ojciec św. Encyklikę o publicznym przebłaganiu Najśw. Serca Jezusowego. Ukaże się ona w tłumaczeniu w następnym numerze "Miesięcznika Kościelnego".
Tymczasem zwracam uwagę Czcigodnego Duchowieństwa na to, że tą Encykliką podniósł Ojciec św. uroczystość Najśw. Serca Jezusowego do znaczenia święta duplicis primae classis cum octava, i że w tę uroczystość w całym Kościele odmawiać się powinno uroczyście akt zadośćuczynienia niżej podany.
Ze wspaniałą treścią Encykliki i pięknymi myślami aktu zadośćuczynienia powinni się Wielebni Księża dobrze zapoznać i wyłożyć je wiernym w kazaniach i przemówieniach.
Jest też moim żywym pragnieniem, aby Wielebne Duchowieństwo najprzód samo skorzystało z tej ważnej enuncjacji papieskiej, by pogłębić swe nabożeństwo do Najśw. Serca i aby z niego czerpać ducha apostolskiego i obfite łaski dla swej pracy kapłańskiej. W stosunku do wiernych zaś niechże ta Encyklika będzie nam miarodajną pobudką do gorliwszego krzewienia czci Najśw. Serca, do propagowania nabożeństwa pierwszopiątkowego z Komunią św. wynagradzającą, do zaprowadzenia po parafiach Straży Honorowej i Godziny Świętej i do należytego podkreślenia uroczystości Boskiego Serca.
Druk: "Miesięcznik Kościelny Archidiecezyj Gnieźnieńskiej i Poznańskiej", 6(1928), s. 31;
także: dzieła, s. 208-209.