Poznań, dnia 7 października 1938.
Radośnie powitałem zapowiedź polskiego przekładu książki O. Héret´a La Loi Scoute. Przyswojenie nie tylko literaturze polskiej, ale przede wszystkim polskiej psychice harcerskiej tego znakomitego komentarza, rozwijającego Prawo Skautowo-Harcerskie w oparciu o naukę św. Tomasza z Akwinu, jest wielką zasługą.
Pełnię, swą znajduje harcerskie prawo w najwyższym przykazaniu miłości Boga i bliźniego. Sankcją nieomylną i niewyczerpanym źródłem nieznużonej, aż do heroicznego bohaterstwa ofiarnej inicjatywy jest ideałowi harcerskiemu zakon Boga-Człowieka. Gdy się na tym zakonie zakłada i opiera nauka, ćwiczenie, kształcenie charakteru harcerza, obfituje instruktorski wysiłek w niezawodne wyniki i bogate owoce.
Bożym autorytetem utwierdzone prawo harcerskie urabia człowieczeństwo harcerza, a sumienie jego poddaje w nieuniknionym zestawieniu z bożą wszędy obecnością i z bożą wszechwiedzą, wnikliwej kontroli, domagając się, by czyste były harcerza myśli, serce i dusza, by przyrzeczeń jego śladem wiernie szedł zawsze szczery czyn, by każdy jego dzień był dniem obowiązku, pracy i służby w urzeczywistnieniu wzniosłych wskazań harcerskich, by ćwiczył ciało, muskuły i zmysły, poddając je władztwu ducha, by mocny był Jego charakter, tak silny i niezłomny, iżby harcerz odnosił zawsze zwycięstwo i by swą postawą, swym słowem i czynem był apostołem Chrystusowego Królestwa.
Bożym prawem uświęcone prawo harcerskie wychowa typ harcerzy najnowocześniejszych. Religijny harcerz będzie harcerzem bez trwogi, bogumiły harcerz będzie prawdy szermierzem bez skazy.
Niech idą tym duchem uskrzydlone polskie hufce harcerskie na swą świętą służbę!
Druk: O. Reginald Héret OP, Prawo harcerskie. Komentarz według św. Tomasza z Akwinu,
Poznań 1939, s. 8-9;
także: Dzieła, s. 630.