Poznań, dnia 23 września 1935.
Z istoty Kościoła katolickiego, z jego posłannictwa i charakteru ustrojowego wynika bezsporne prawo Kościoła do nabywania i posiadania majątku oraz do zarządzania nim niezależnie od władzy państwowej. Prawo to ma nie tylko cały Kościół i Stolica Apostolska, lecz także poszczególne kościoły i te osoby moralne, które kompetentna instancja kościelna powołała do życia i uzdolniła do czynności prawnych.
Najwyższe prawo zarządu dobrami kościelnymi przysługuje Papieżowi. On też wydał podstawowe normy kościelnej administracji majątkowej, zawarte ostatnio w części szóstej księgi trzeciej Kodeksu Prawa Kanonicznego pt. O dobrach doczesnych Kościoła.
Do istotnych obowiązków Biskupa zaś należy czujny nadzór nad administracją podlegających jego jurysdykcji majątków kościelnych. Jest też rzeczą Ordynariusza uregulować szczegółowo sprawę zarządu majątkiem kościelnym w diecezji przez wydanie zarządzenia, które by w ramach ogólnego Prawa Kanonicznego określało bliżej prawidła diecezjalnej administracji majątkowej.
Państwo polskie uznało majątkowe prawo Kościoła katolickiego zarówno Konstytucją jak i artykułem XVI Konkordatu, który postanawia: Wszystkie polskie osoby prawne kościelne i zakonne mają, zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, prawo nabywania, odstępowania, posiadania i zarządzania, według Prawa Kanonicznego, dóbr ruchomych i nieruchomych, jak również prawo stawania przed wszelkimi instancjami i władzami państwowymi dla obrony swych praw cywilnych.
Tym sposobem utraciły w naszych Archidiecezjach moc obowiązującą dotychczasowe, z zasadami prawa kościelnego sprzeczne ustawy pruskie o zarządzie majątkiem kościelnym a w ich miejsce weszły przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego i prawa diecezjalnego.
Chcąc w myśl powyższych zasad udokładnić i ujednolicić przepisy prawa diecezjalnego w tej ważnej dziedzinie kościelnej, wydaję zgodnie z postanowieniem kań. 1519 § 2 niniejsze Rozporządzenie o Zarządzie Majątkiem Kościelnym, które obowiązywać będzie w obu Archidiecezjach od l stycznia 1936.
Zarazem uchylam z tymże dniem w myśl kan. 22 dotychczasowe prawa i przepisy diecezjalne w tym przedmiocie a w myśl kan. 30 znoszę przeciwne przepisom niniejszego Rozporządzenia zwyczaje ogólne i partykularne, choćby stuletnie i niepamiętne.
Druk: Rozporządzenie o zarządzie majątkiem kościelnym. Kancelaria Prymasa Polski, Poznań 1935, s. 3-4;
także: Dzieła, s. 501.