Poznań, dnia 17 stycznia 1935.
Przychodzę do Was jako Prymas Polski i jako Wasz Arcypasterz, żeby w dniu tak pięknego jubileuszu Waszego Pisma złożyć najserdeczniejsze życzenia powodzenia dla sprawy, której dał początek mój poprzednik Ks. Arcybiskup Stablewski.
Niestety dopiero jutro będę mógł złożyć te życzenia Temu, który stał nad kolebką Waszego Pisma, kierował nim przez długie lata aż dotąd, a obecnie, gdy Mu choroba wytrąciła pióro z ręki pracuje dla Was swym cierpieniem. Bo są trzy sposoby apostołowania dla sprawy Bożej: modlitwa, praca i cierpienie. Cierpienie to najtrudniejsze apostolstwo! Wasz kochany redaktor Ks. Józef Kłos, spełnia właśnie z woli Bożej to bolesne, lecz jakże w owoce obfitujące apostolstwo cierpienia.
Dziękuję Wam za Waszą pracę nad Przewodnikiem Katolickim, który Wasze starania uczyniły najpiękniejszym, najlepszym i najefektywniejszym pismem działającym po katolicku na dusze ludu polskiego.
Niech w dalszej pracy nad rozwojem Przewodnika Katolickiego i jego rozpowszechnianiem pomaga Wam Bóg wszechmogący.
Druk: "Przewodnik Katolicki" 4(1935), s. 50;
także: Dzieła, s. 462-463.