Poznań, Pałac Prymasowski, w sierpniu 1934.
Ten katolicyzm w Polsce ma swój program wobec Państwa i Narodu. Programem tym jest wcielenie w życie Państwa i Narodu moralnych podstaw katolickich. Na tych podstawach spocznie jedynie pewnie Państwo i Naród. Polski zespolonej z katolicyzmem nie ruszą z posad żadne potęgi, żadne przejściowe powiewy. Niechaj ten polski katolicyzm krzepi wszędzie polskiego wychodźcę, niech go jednoczy z Prymasem Polski, niech go jednoczy z krajem ojczystym. Niech Polak katolik, ksiądz polski i biskup polski odgrywają wszędzie wśród wychodźstwa polskiego należną rolę. Jeżeli wychodźcy wcielą ten katolicyzm w życie publiczne, wówczas spełnią zadania tego katolicyzmu w Polsce i świecie.
Druk: A. Zahorska, Ofiara poranna, Potulice 1939, s. 169-170;
także: Dzieła, s. 443.