Poznań, dnia 24 sierpnia 1933.
(Tłumaczenie)
Historycznej prawdzie o wspólnym zbawczym czynie pod Wiedniem pragnie służyć to zajmujące dziełko. Autor, wybitny historyk, kreśli obraz Sobieskiego i znaczy jego współudział w odsieczy Wiednia na podstawie własnych badań źródłowych, bez względu na legendy i naświetlenie nacjonalistyczne. Dlatego też jego opowiadanie działa tak sugestywnie i pojednawczo.
Polscy uczestnicy wiedeńskich uroczystości jubileuszowych składają to dziełko jako upominek katolikom Austrii w duchu chrześcijańskiej solidarności, która doprowadziła do zwycięstwa w roku 1683.
Daleko większe niebezpieczeństwa niż kiedykolwiek grożą w dzisiejszych czasach dziedzictwu chrześcijańskiemu. Zjednoczenie duchowe staje się nakazem chwili. Do wysnucia takiego wniosku naprowadzają byłych zwycięskich sprzymierzeńców i wszystkie narody katolickie rozstrzygające wypadki, które się niegdyś, wśród szlachetnego zrywu bojowego dawniejszych krzyżowców, rozegrały u bram Wiednia.
Druk: Otto Forst-Battaglia Johann Sobieski, Verlag des Nazionalen Institutes
für katholische Aktion in Polen, Poznań 1933, s. 5;
także: Dzieła, s. 384.