Rzym, 3 X 1939.
Dostojny Panie Prezydencie!
Dziękuję najuprzejmiej Panu Prezydentowi za łaskawe powiadomienie mnie o objęciu urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej i o złożeniu przewidzianej Konstytucją przysięgi. Radością i otuchą napełniaj ą mnie doniosłe słowa listu, że w rozumieniu Pana Prezydenta walka o całość i niezawisłość Naszego Państwa jest równocześnie walką o Kościół i cywilizację chrześcijańską. Nie omieszkam powiadomić Księży Biskupów Polskich o tym programowym oświadczeniu Pana Prezydenta, które jest jakby wyjęte z żywego sumienia narodu, a zarazem jest wyrazem tęsknego oczekiwania całego chrześcijaństwa.
Wielkim pracom Pana Prezydenta nad oswobodzeniem i odbudową Rzeczypospolitej towarzyszą czułe błogosławieństwa moje i Episkopatu, gorące modlitwy Kościoła, najserdeczniejsze życzenia każdej duszy polskiej, wróżby przyjazne ludzkich sumień. W każdym westchnieniu modlitewnym błagam Wiecznego Władcę ludów i czasów, by z Jego woli i zrządzenia Panu Prezydentowi dane było przenieść majestat Państwa Polskiego w granice niepodległej i nieśmiertelnej Rzeczypospolitej i by się w tym celu około dostojnej osoby Pana Prezydenta, jako około prawowitego piastuna władzy państwowej, skupiło we wspólnym zbawczym wysiłku całe polskie plemię. Są to zarazem moje życzenia prymasowskie, które ze wzruszeniem i hołdem składam w ręce czwartego Prezydenta Rzeczypospolitej.
Raczy Pan Prezydent przyjąć wyrazy mojej najgłębszej czci.
Druk: Kard. August Hlond, W służbie Boga i Ojczyzny. Wybór pism i przemówień 1922-1948,
red. S. Kosiński, Warszawa 1988, s. 162-163.
