Poznań, dnia 1 listopada 1945.
Nowe ziemie nasze potrzebują gorliwych i zdrowych kapłanów. W bardzo trudnych warunkach osiedla się tam życie polskie, któremu należy zapewnić opiekę duchowną, by posłannictwo narodu na tych rozległych terytoriach zostało godnie spełnione.
Mimo bardzo bolesnych wyrw w szeregach duchowieństwa wielkopolskiego spowodowanych męczeńską i chwalebną śmiercią przeszło czterystu zacnych kapłanów, chętnie godzę się, by grupa ochotników spośród moich kapłanów stanęła do dyspozycji Administratorów Apostolskich, którzy organizują życie kościelne w nowych dzielnicach. To odejście na dobrowolną i poświęconą pracę duszpasterską, czy to na Warmii, czy to na Zachodzie, pojmuję jako czasowy urlop w służbie diecezjalnej, po którym księża ochotnicy wrócą do swych archidiecezji.
Zgłoszenia do apostolstwa na nowych ziemiach kierować należy do własnej Kurii Arcybiskupiej.
Druk: "Zarządzenia Władzy Duchownej dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej i Poznańskiej" 6(1945), s. 1;
także: Dzieła, s. 790.