Czcigodny Sługa Boży ks. Ignacy Posadzy
(1898-1984)Współzałożyciel
i długoletni Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego;
Założyciel Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla; pisarz; podróżnik
PK
Ku wybrzeżom Słodkiej Rzeki.
„Alves Rodriguez” opuszcza stolicę. - Burza. - Victoria. - Miasto beztroski. - Polak sekretarzem biskupa. - W biskupim pałacyku. W sanktuarjum na wzgórzu. - Koleją w głąb kraju. - W dolinie Słodkiej Rzeki. - Sensacja w miasteczku.
Ktoś ty jest biały człowieku... Korespondencja z Brazylji.
Samotna noc w lasach dziewiczych. - Hrabia ministrantem. - Bogactwa francuza. - 3 „ministrowie”. Ferreiro i Arystides. - Zbuduję im pałace. - Dziś grosze, jutro miljony...
Polskie nabożeństwo w dziewiczym borze brazylijskim.
Od roku przeszło jadą ludzie z Polski do brazylijskiego stanu, który nazywa się Espirito Santo, czyli stanem Ducha Św. Tam na północ od Słodkiej Rzeki ciągną się ogromne lasy dziewicze, wśród których nigdy jeszcze, nie stanęła ludzka noga. I w te właśnie lasy jadą nasi. Siekierą i toporem rąbią las. I walą się wspaniałe cedry, mahonie i cenne imbuje - dęby brazylijskie. Potem słońce wysusza drzewo, gałęzie. A kiedy już wszystko suche „puszczają ogień. Ogień trawi ścięte drzewa, całą roślinność. Pozostają tylko pnie grube, osmolone.
W krainie Ducha Świętego u swoich. List z Brazylji.
Żaglowcem przez oceany - Kraina Ducha Świętego - Krwawe początki - Ubodzy w duchu - W wiośniany dzień - Piorunująca wieść - Nabożeństwo polskie - Po kolędzie - Żniwo wielkie - Żałobne procesje - Bólów ból.
Nowa Ojczyzna.
Argentyna - Polskie forpoczty - Wojciechowo - Procesja zmartwychwstania - Święconka - Od domu do domu - Względny dobrobyt - Żurakówka - Sklepiki - Najbogatsza kolonia - Polscy peruiarze.
Polski odpust za Oceanem.
Dziwna procesja. - Serdeczne pozdrowienia. - Mnohaja lita. - W zwartych szeregach. - Grzechy synowe. - Kryzys. - Nazajutrz. - Z dalekich stron. - Wielcy odpustnicy. - Rzewne nabożeństwo. - Wkoło weadowskiego kościółka.
W dziewiczym lesie na nocnej straży. Wspomnienia z Brazylji.
W odwiedziny do wicehrabiego De Laguiche Candido de Abren to ostatnia placówka w zachodniej Paranie. Mieszka w niej około 200 rodzin polskich, każda na własnym gospodarstwie mniej więcej stumorgowym. Za tą kolonią kończy się Boży świat. Lasy dziewicze i tylko lasy — poza tym nic, wszerz i wzdłuż. Poryki pum i jaguarów - tygrysów przerywają tu ciszę leśną. Żałosne skomlenia małp wyjców wtórują tym królom lasów i puszcz.
Okopy - Miasto umarłych.
Na francuskiej ziemi. - Polskie żołnierzyki tu leżą. - Rowy strzeleckie. Strachy. - Pomniki chwały. - Babunia. - 36 tysięcy grobów. - Słowa życia.